Cultuurkameraad

Er is vanmorgen een bom gevallen op de VRT. Welgeteld 44 miljoen extra besparingen in amper vijf jaar tijd legt de nieuwe Vlaamse regering ons op, door verlaging van de dotatie, niet-indexering van de werkingsmiddelen, en vergrijzingskost die op ons wordt afgewenteld. 44 miljoen extra besparen in dit kapotbespaarde huis, door dit kapotgewerkte personeel. Dat is een even destructieve aanval als die van vier jaar geleden die we nog elke dag voelen.

44 miljoen, dat zijn alleen al qua impact op het personeel maar liefst TWEEHONDERDVIJFTIG fulltime medewerkers die op straat staan. Dat is één op de acht. In een huis dat de voorbije tien jaar het aantal medewerkers al met een kwart heeft zien inkrimpen. En de overlevers, die mogen zich nog meer kapot werken, met nog minder middelen en mogelijkheden. Want naast die 250 jobs valt er een gigantische hakbijl in de werkingsmiddelen. Alsof we nog méér kunnen schrapen.

En dan hebben we het nog niet over de paar duizend jobs die in de hele Vlaamse mediasector afhangen van bestellingen van de VRT. Die zijn óók in gevaar.

Wat willen deze regering en deze regeringspartijen eigenlijk? Moet de VRT kapot? Of hebben ze écht niet door wat een enorme impact een dergelijke monsterbesparing weer zal hebben? Als om het even welk groot bedrijf één op de acht jobs schrapt, dan staan de politici aan te schuiven om het te veroordelen. Als het over de VRT gaat, organiseren ze de slachting zelf.